Τρελόχαρτο πρέπει να παίρνουν οι καθηγητές στα σχολεία και ειδικά στα λύκεια τα οποία είναι η ανώτατη εκπαίδευση για όλους τους μαθητές όπου θέλουν να τελειώσουν το σχολείο για να πάρουν μόνο ένα χαρτί λυκειού.
Ο λόγος που το λέμε αυτό είναι ότι μετά τα 14 του χρόνια ένας μαθητής καταλαβαίνει περίπου τον σκοπό για τον οποίο πάει σχολείο, ο σκοπός δεν είναι βέβαια για όλους ίδιος , άλλοι θέλουν απλώς να τελειώσουν το σχολείο , άλλοι να μπούνε σε κάποιο πανεπιστήμιο, αλλά υπάρχουν και αυτοί οι οποιοί θέλουν μόνο να μάθουν κάποια πράγματα από το σχολείο.
Όλα αυτά έχουν κάτι κοινό, τους καθηγητές, όπου θα τους βοηθήσουν για να πραγματοποιήσουν αυτες τις επιθυμίες τους.
Καθηγητές(άνθρωποι) με προβλήματα οικογενειακά και ένας σκοπός ζωής, όπου πρέπει να γίνουν το πρώτο σκαλοπάτι στις ζωές των νέων ανθρώπων όπου θα βγούνε στην δύσκολη ζωή άυριο, μεθαύριο.
Και ερχόμαστε στην ερώτηση, (πώς γίνετε αυτη η διδασκαλία και ο σκοπός τον οποίο πρέπει να εκπληρώσουν;)
Όλοι οι καθηγητές αντιμετωπίζουν πρόβληματα όπως όλοι οι ανθρώποι , πρέπει όμως να καταλάβουν ότι τα προβλήματα τους πρέπει να τα κρατάνε για το σπίτι τους και μόνο, και όχι να τα βγάζουν μέσα στο σχολείο και πάνω στους μαθητές , όπου δημιουργούνε προβλήματα στους μαθητές, σχετικά με την ζωή τους, αντί να είναι το πρώτο σκαλί οι καθηγητές για την ζωή τν μαθητών γίνονται το σκαλί το οποίο το σκάβουν όσο πιο βαθία γίνετε με το πέρασμα των χρόνων στην σχολική φοίτηση από τους καθηγητές τους οποίους έχει ένας μαθητής στην διάρκεια της φοίτησης του.
Το θέμα μας όμως είναι για το πώς αυτό το πρόβλημα δημιουργείται και μπορεί να λυθεί.
Οι καθηγητές χρόνια με τα χρόνια χαμηλώνουν τις μπανταρίες τους και εξαντλέιται ο σκοπός ο οποίος υπάρχει για τις ζωές τως μαθητων,έτσι το σχολείο γίνεται μια βαρετή καθημερινή συνήθεια, όπου πλεόν ο μαθητής δεν βρίσκει και τον σκοπό για τον οποίο χρειάζεται να πάει στο σχολείο.
Υπάρχουν πολλά παιδιά τα οποία έχουν σταματήσει το σχολείο για να δουλέψουν και να βοηθήσουν την οικογένεια τους. ΕΚΕΙ ΕΦΤΑΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Ένα κτήριο το οποίο αποτρέπει τους μαθητές για να γίνουν κάτι καλύτερο στην ζωή τους και να κάνουν κάτι που αγαπάνε για να ζήσουν ευχάριστα και όπως αυτοί θέλουν.
Οι καθηγητές επίσης μετά την ηλικία των 40 ετών δεν έχουν την δύναμη να διδάξουν και καταντάνε , άνθρωποι οι οποιοί αποκτάνε ψυχολογικά προβλήματα και αυτοί όπου δημιουργούνε ψυχολογικά προβλήματα στον κάθε μαθητή.
Ο μαθητής με την σειρά του αφού βλέπει τον καθηγητή σαν έναν "τρελό" που θέλει να του μάθει "γράμματα" χωρίς να ενδιαφέρεται, καταντάει ένας πιτσιρικάς ο οποίος αποκτά τον ρόλο του μικρού "τρελού" ο οποίος κάνει ότι θέλει και δεν ενδιαφέραται για την ζωή του, αλλά και χωρις να το καταλαβαίνει ότι χωρίς το σχολείο θα υπάρχει μόνο μια ζωή με μιζέρια, πολύ δυσκολία και όταν μεγαλώσει θα είναι μέσα στην μελανγχολία στην κατάθλιψη και αργότερα στην πρόωρη γήρανση.
Όλα αυτά που στέκουν;
Στο ότι το κράτος πρέπει να ελέγχει τακτικά τους καθηγητές και την ψυχολογία την οποία έχουν .
Επίσης τους καθηγητές μπορύμε να τους παρομοιάσουμε σαν τους αστυνομικούς.
Έχουν έναν σκοπό σημαντικό αλλά κάνουν 2 δουλείες ο μεν αστυνομικός των φύλακα σε διάφορους επώνυμους κτλπ. και ο καθηγητής με την απληστία του για να βγάλει περισσότερα χρήματα με το να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα και έτσι και σπατάλη ενέργεια και δεν τον ενδιαφέρει και πολύ το σχολείο, διότι πληρώνεται και χωρίς να κάνει κάτι σπουδαίο πλεον , από τον φορολογούμενο πολίτη.
Υπάρχουνε διάφορες λύσεις σε αυτό το θέμα, ας τις δούμε.
1. Ας πάρουνε όλοι οι καθηγητές τρελόχαρτο από τα 40+ .
2. Να τους ελέγχει το κράτος για τα ψυχολογικά τους προβλήματα .

Καθηγητές χωρίς τρελόχαρτο δεν είναι απλά καθηγητές στην σημερινή μας εποχή.
Άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα τα οποία τους δημιουργήθηκαν απο κάπου, από την μικρή ηλικία τους, συνήθως στην μικρή ηλικία φταίνε οι καθηγητές και το σχολείο το οποίο το καταντήσαν έτσι.

Ανδρέας "ΕΛΛΗΝ"